Het geheel is uitgevoerd in tempera en olieverf en meet 7,85 bij 1,40 meter. De schildering werd in december 1926 onder een zware okerlaag en verscheidende kalklagen (al die lagen die toen in de gehele koorbeuk tot op de blote steen verwijderd werden) vandaan gehaald.⁹² Maar het bestaan ervan was al veel eerder bekend, want aan het begin van de 19de eeuw was de stamboom al eens van onder het witsel tevoorschijn gekomen maar niet in het zicht gelaten.⁹³

Het bestaan van de schildering was Jan Hezenmans bekend uit de in 1639 door de kerkmeesters opgestelde lijst van te verwijderen superstitiën: ‘9e. De boom Jesses, staende tegen den pylaer omtrent het L. Vrouwechoor, mette beelden

Bij de herontdekking in 1926 werden zichtbaar deels de voortekening, zwart op bruingele ondergrond in tempera, en voor een klein deel fragmenten van de voltooide schildering in oliehoudende dekverf, waarbij niet altijd aan de voortekening was vastgehouden; voor het overige resten van voorschildering, plamuurresten en sporen van verguldsel.

‘Bij sommige der koningen is het na te gaan’, aldus Gerhard Jansen, die het herstel uitvoerde, ‘dat hun kleedij verguld was, de later over de vergulding geschilderde armen, handen en scepters zijn met afbladderen van het goud verdwenen, sporen van de schets zijn hier en daar over. De bloote voeten (in schets) zijn geschoeid geweest en het in schets overgebleven kruisbeeld zal bij de voltooiing van een lendendoek zijn voorzien geweest. Door opsporen, versterken en geringe aanvulling van de in de steenporiën nog aanwezige kleurrestjes, meestal ter grootte van speldeknopjes, is er nog veel herwonnen, wat anders niet te onderscheiden was’. De kleuren zijn diep geweest, met lichtwerking in de kledij, bijvoorbeeld in het blauwe kleed van de Moeder Gods. Bij de vierde koning rechts waren er sporen van letters op de vergulde rand van zijn schoudermantel: Joatham (?).

Maria's blauwe mantel heeft goudgele borduursels en hangt over een groen onderkleed. Een nimbe met stralen en sterren of edelstenen omgeeft haar hoofd en dat van het Kind.

Zoals gezegd, moet de schildering in de bouwtijd van de kapel gedateerd worden, maar de rekeningen van de Lieve Vrouwe Broederschap vermelden niet haar ontstaan, doch slechts enkele onderhoudsbeurten:

1422/23 ‘van der roeden van Yesse scoen te maken want die met calc beloepen was dat van boven door dat wulfsel gedrongen was’.

1432/33 ‘... der kerken knapen van den pylerne te wasschen dair die roede van Jesse aen gemaekt steet’ (roede = twijg, loot, tak).

1447/48 ‘Goessen de maelre ... en die roede van Jesse te wassen’.⁹⁴

1459/60 ‘.’ Aelbrecht den Maelre ... ende die roy van Jesse en die pylerne te wassen’.

Op 7 januari 1640 vroeg de hervormde kerkeraad aan de stadsregering om onder meer ‘de boom Jesses, staende tegens den pylaer omtrent het L. Vrouwe-choor mette beelden daerboven’ te mogen verwijderen, nadat hij op 31 december 1639 een lijst van aanstootgevende ‘superstitieuse dingen’ in de kerk aan de raad der stad had aangeboden. Kort daarna moet de schildering ondergewit zijn. Op de pijler ten oosten van die waarop deze Boom van Jesse, bevindt zich nog een fragment van een tapijtschildering: zwart fond, verguld bladwerk, dat eveneens in 1926 bij de ontpleistering van deze beuk gespaard bleef.⁹⁵

De verantwoording van de restauratie van de Boom van Jesse door Gerhard Jansen in geschrifte is - zoals altijd weer - te summier geweest om bij het nieuwe herstel in 1981-1984 als basis van vooronderzoek te dienen. Het Centraal Laboratorium voor Onderzoek van Voorwerpen van Kunst en Wetenschap kwam bij onderzoek met kwartslamp en microscoop ter plaatse en van verfmonsters in het laboratorium tot de bevinding, dat het middeleeuwse werk uit de volgende lagen bestond.⁹⁶ Met een bindmiddelrijke laag van dierlijke lijm is de steen voorgelijmd. Daarop is een bruinrode laag van oker, krijt en verf gelegd, een rode gronding die ook als vulsel in oneffenheden van het steenoppervlak is gestopt. Dan volgt een dunne, bruine transparante laag ten behoeve van de hechting der volgende verflagen. Daarop volgt de contourtekening en de invulling met de verschillende pigmentverven: groen- en -witte plavuizen onder Jesse, groen tapijt met verguldsel achter hem, vermiljoen bevattende verf als achtergrond van de boom, azuriet op een grijze laag in de mantel van Maria met geel voor borduursel, loodtingeel, azuriet, koperpigmentgroen, oker en verguldsel in de kledij der koningen. Vrijwel alle contouren en schaduwing in de gezichten was het werk van Jansen, die zich overigens meestal aan de gevonden kleuren hield maar dan in hun vervuilde staat. Naast en onder de schildering hebben de ontpleisteraars van 1926 een grijsgele verflaag gespaard, waaronder nog vele andere lagen schuil gingen: op de steen een kalklaag, dan een rode ondergrond, dan een reeks witte en grijze verflagen, dan een onregelmatige laag van grove smalt (blauw) in krijt, gevolgd door een of twee lagen oker. De meeste van deze lagen moeten van vóór 1640 dagtekenen en wijzen erop, dat tussen 1422 en dat jaar al kleurwijzigingen in de kapeldecoratie hebben plaats gehad, maar dat aanvankelijk rood een grote rol speelde, zoals ook al blijkt uit het rood van de ronde kolom, later door een hoekige pijler ombouwd, ten noorden van de pijler met de Boom van Jesse. In 1982-1984 is de Boom onder leiding van D.J. Schoonekamp conserverend behandeld, van vuil en willekeurige toevoegingen ontdaan, van de contouren die Jansen op vage plaatsen bijgetekend had, is niet alles verwijderd: met name enkele gezichten zouden slechts uitdrukkingsloze vlakken geworden