Vier reliëfs stationstunnel

De noodzaak van de aanleg van een dergelijke tunnel werd al vastgelegd in het 'Wederopbouwplan Stationsplein 1949'. Want het stadsdeel West zou sterk gaan groeien en om die wijk te bereiken moest men gebruik maken van de Vlijmenseweg langs de Dieze. Het was vooral burgemeester Loeff die de groei van West stimuleerde, onder andere door buitenlandse bedrijven aan te trekken. "Het Huisgezin" suggereert dan ook op 31 oktober 1953 de nieuwe tunnel de naam "mr. Loeff-tunnel" te noemen, als een sympathieke geste van erkentelijkheid.

Op 15 december 1953 werd officieel begonnen met het graven van de tunnel, die een lengte van 117 meter zou krijgen. Regelmatig maakte de krant melding van de vorderingen. "Reeds zit men 16 meter onder de grond". "Werkzaamheden vorderen in vlot tempo". Het tunnelontwerp was van ir. J. van Zutphen, architect was ir. Ravensteijn (die ook het station ontworpen had). Door velen werd op de openstelling gewacht, want inmiddels was er in West ook al een winkelcentrum gevestigd, en zouden er spoedig zo'n 2000 woningen staan, waarin 10.000 Bosschenaren woonden. Op 28 december 1956 opende burgemeester Loeff de tunnel. De dagen rond de jaarwisseling 1956/1957 werd er druk 'getunneld'; velen hebben toen voor het eerst kennisgemaakt met West.

Wat zij toen ook aanschouwd hebben zijn de kunstwerken aan de tunnel. Het grote beeld aan de stadzijde (Sint-Christoffel van prof. V.S. Esser) stond er nog niet. Wčl stond er aan de andere tunneluitgang het beeld 'Cultuur en Arbeid' van de Bossche beeldhouwer Frans van der Burgt. Daarnaast wordt de stationstunnel nog gesierd door een viertal reliëfs. Zij werden eveneens gemaakt door Frans van der Burgt en bevinden zich boven de pilaren aan beide ingangen van de tunnel, die het fiets- en voetpad scheiden van de rijweg. Aan de stadszijde van de tunnel geven deze reliëfs een man met een trompet en een man met een lasapparaat (foto) te zien. Aan de westzijde van de tunnel zijn een meisje met bloemen en een man met een seinlamp te zien.