28. Bax, Simon

In 1533 kocht Simon twee huizen achter het Wild Varken of aan de Zijle, welke huizen volgens Van Sasse van Ysselt aan de huidige Wolvenhoek lagen. Later voegde hij daar nog een huis aan toe. Hij trouwde tweemaal. Zijn eerste vrouw heette Peterken en was een dochter van de stadssecretaris meester Claes Kuyst en van Mechtelt Jan Witmery. Jan Witmery was in 1470/71 als schepen van Den Bosch overleden en had ook een dochter Lysbeth gehad die getrouwd was geweest met meester Henrick Pelgrom, stadssecretaris en vader van meester Peter Pelgrom (nr.309). Na Peterkens dood hertrouwde Simon Bax met Mariken, dochter van meester Raes Raessen, doctor in de medicijnen en raadsheer van Den Bosch, en van Sophie van Vucht. Mariken was daarvóór getrouwd geweest met Wynand Pauwels Wynands van Resandt, van wie ze een aantal kinderen had. Toen Simon op 7 mei 1550 overleed liet hij zelf geen kinderen na. Bij de zetting van 1552 werd die weduwe Symon Bacx met hueren kynderen aangeslagen voor een bedrag van 40 Carolusgulden. Haar financiële draagkracht werd daarmee nog hoger ingeschat dan die van haar schoonvader Jan Bax. Deze moest 30 Carolusgulden betalen, terwijl haar zwager Jacop Bax zelfs "maar" op 15 Carolusgulden werd getaxeerd. De weduwe Bax behoorde daarmee tot de rijkste 4 procent van de stad. Kort na Simons dood moet ze voor de derde maal zijn getrouwd want al op 3 maart 1553 blijkt ze samen met haar nieuwe man meester Reyner Swijn betrokken te zijn in een proces tegen de weduwe van Jan Bax "ter cause van zekeren contract opt ontfangerschap ons heeren des keysers, tusschen den voirscr. Jannen Bacx ende saligher Symon Bacx, beyde inne heurder tijt rentmeesteren int quartier vanden Bosch, gemaict". Meester Reyner Gerarts Everswijn, zoals hij voluit heette, werd door de katholieke historieschrijver Voicht geclassificeerd als een aartsketter, en ook Jacop Bax legde in 1567, toen hij door commissarissen van de koning werd ondervraagd, de oorzaken van de religieuze twisten in Den Bosch hoofdzakelijk bij hem. Meester Reyner was toen uitgeweken naar Breda maar zou later naar Den Bosch terugkeren. Hij was één van de schepenen die in 1579 kozen voor aansluiting bij de Unie van Utrecht. 2)