afb. A.F.A.M. Wetzer, 5 oktober 2010
Het huidige station is het vierde spoorwegstation van ’s-Hertogenbosch. Het eerste stond aan het Emmaplein. Het tweede van 1896, was van architect Eduard Cuypers. Het was het architectonische hoogtepunt van de nieuwe wijk “Het Zand”, te vergelijken met het Centraal Station van Amsterdam. Het werd in oktober 1944 bij de bevrijding van de stad grotendeels verwoest. Het prachtige station werd niet herbouwd. In 1952 werd het nieuwe station van architect Siebolt van Ravensteijn officieel onthuld. Dit werd weer vervangen in 1998 door het vierde station, het huidige van Rob Steenhuis. Aan het station van Eduard Cuypers bevonden zich vele fraaie wapenbordjes van steden, provincies en landen; verder twee grote natuurstenen leeuwen en voor het station stonden nog twee identieke gietijzeren lichtmasten. Al deze kleine monumenten hebben het oorlogsgeweld overleefd. Wat is daar verder van geworden? Nu zie je de wapenschildjes terug aan de gevels van het station en op het stationsplein. De twee leeuwen hebben een plčkske gekregen aan de kant van het Leonardo da Vinciplein, links en rechts van de roltrappen. Bij de afbraak van het station van Siebolt van Ravensteijn werden de twee vlaggenmasten gered die sinds 1952 de entree sierden. De ene is op dit moment onvindbaar en de andere staat nu hier, op het stationsplein. In eerste instantie was niemand op het idee gekomen dat deze vlaggenmast eigenlijk een van de twee lichtmasten was van het station van Eduard Cuypers. Deze ene mast werd door slopersbedrijf Barten veiliggesteld met de bedoeling om de mast ooit weer te kunnen terugschenken aan de gemeente. Vanaf 2008 heeft de werkgroep Het Kleine Monument er zich mee bemoeid, op instigatie van de toenmalige wethouder Bert Pauli. De werkgroep kwam in contact met enkele heren van de Technische Commissie van de Oeteldonkse Club. Zij hadden, in opdracht van slopersbedrijf Barten, de prachtige sokkel van de vlaggenmast deskundig gerestaureerd. Daar de mast bij Barten in de weg stond, moest er snel een nieuwe locatie gevonden worden. Je moet je voorstellen dat de sokkel aan een enorme blok beton was bevestigd en het niet zo gemakkelijk was om deze te verplaatsen, laat staan om een geschikte plek bij het station te vinden. Onder de grond bevindt zich namelijk een grote parkeergarage en daar moest de gemeente rekening mee houden. Ten lange leste werd de huidige locatie gevonden. Op 3 oktober 2010 werd de Bossche vlag officieel gehesen door wethouder Huib van Olden, samen met Wil Barten. Een koperen herinneringsplaquette op de sokkel werd onthuld. Met de NS werd overeengekomen dat zij het protocol van het hijsen van de vlag op zich zou nemen, waaronder het hijsen van de Oeteldonksche driekleur. In 1896 begonnen als lantaarnpaal, omgebouwd, verbellemond, verdwenen, gerestaureerd en eindelijk herplaatst. Maar het noodlot sloeg toe. In de zomer van 2011 werd de vlaggenmast ernstig beschadigd vanwege de storm die over de stad raasde: Een lantaarnpaal is eigenlijk geen vlaggenmast. Er werd een stevig scharnier aangebracht om de mast strijkbaar te maken. Maar dat was eigenlijk geen gezicht, bovendien stond de mast vanaf dat moment scheef. Ten slotte werd er een koker over het scharnier geplaatst, maar de mast bleef zichtbaar scheef staan, vlak bij zijn originele plek. |
2010 |
RedactieHistorische vlaggenmast terug bij stationBrabants Dagblad woensdag 29 september 2010 |
|
2010 |
RedactieVlaggenmast teruggeplaatst op StationspleinBossche Omroep zondag 10 oktober 2010 |
|
2010 |
Toine JanssenVlaggenmastKringNieuws 6 (2010) 3 |